Rond 1997 keert de energie terug voor CazOne. Hij ontdekt bootleg-video’s uit Duitsland en Zwitserland waarin breakdance op ongekend niveau wordt uitgevoerd. Alsof breaking nooit is gestorven. Dit inspireert hem om oude bboys op te sporen en de scene te heractiveren. Hij bedenkt het concept voor Planet Rock, een evenement dat de revival van breakdance in Nederland versnelt. De CazOne Production Crew wordt een spil in deze heropleving.
De eerste editie van Back to Planet Rock in 1998, is een groot succes. Althans, voor de scene. Eigenlijk is het een voorloper van ons latere Urban Culture Festival. CazOne bracht hier hiphop bij elkaar in zijn totaliteit: breakdancing, graffiti, rap, dj’ing en zelfs straatsporten waren aanwezig.
Half Europa was in het beursgebouw in Eindhoven. A-merken waren sponsor, TMF was mediapartner, grote namen als Afrika Bambaata en Grandmaster Flash op het podium. Iedereen vond het dope.
Het was iets minder succesvol voor de portemonnee van Eindhovense ondernemers. CazOne weet grote acts naar Eindhoven te halen, maar financieel wordt het een catastrofe: CazOne raakt alles kwijt. Toch erkent zelfs zijn financier de impact: het festival gaf de bboy-scene nieuwe motivatie.
Ondanks persoonlijke en zakelijke conflicten volgen nog enkele edities, maar zonder winst en uiteindelijk zonder CazOne. Planet Rock verdwijnt – deels door interne spanningen, deels door de moeilijke verhouding tussen culturele idealen en zakelijke realiteit.
Toch is ook het Planet Rock ‘fiasco’ nodig geweest om de weg te plaveien voor alles wat nog komen ging.
