Precies één jaar na de start van het tweejarige UC-programma komen de UC Masters samen om hun tussentijdse werk te presenteren. De avond zit boordevol showcases van spoken word-masters Jasja Renne en Rodgairo Dalnoot (DE13), en dance masters Ali Zanad (Dimozi), Jeffrey Loewenicht (Creepashu) en Balder Hansen. Hun creaties vinden vorm in dans, film, muziek en gesproken woord, wat zorgt voor een rijk en multidisciplinair programma.

Naast de podiumkunsten hebben Martinus Papilaya, a.k.a. AndreHZS, het duo Thomas en Jurgen, en Steffie Storms gewerkt aan een reizende expositie, getiteld “In Transit”. De naam van de expo mag je letterlijk nemen: deze avond vinden er maar liefst twee showcases plaats, één in Pand P en één in het Blue Collar Hotel. “Om de kunst te vervoeren en mobiliteit te vertegenwoordigen, is er gekozen om het werkproces te belichamen met verzendkisten,” legt coach Jasper van Es uit.

De deuren sluiten, en onder begeleiding van coach Carmen begint het eerste deel van het programma. Rodgairo Dalnoot, beter bekend als DE13, wordt uitgenodigd om de avond te openen. Zijn veelzijdigheid toont hij door poëtisch te flowen op beats die variëren van gospel tot boombap. Ondanks uitdagingen laat hij een indrukwekkend voorproefje van zijn werk zien: vier demo’s waar hij de afgelopen tijd aan heeft gewerkt. Zoals hij zelf zegt: “Ik voel altijd de drang om iets toe te voegen aan het gesprek.” Zijn rol in de muziek is die van een verteller, een moderne griot, die zijn poëtische stijl combineert met een realistische, maar positieve boodschap. Zijn muziek resoneert met de spirituele zoektocht van een jonge Kanye West, vooral in het gebruik van metaforen en parabels. Hij haalt inspiratie uit oude sagen, mythen en Bijbelse verhalen, maar ook uit andere religieuze tradities. “Als je bekende verhalen op de juiste manier vertelt, breng je altijd iets herkenbaars over voor de luisteraar,” legt hij uit. Zijn techniek is geïnspireerd op het werk van rappers zoals Lupe Fiasco en MF Doom, die oude structuren telkens op nieuwe manieren weten te interpreteren.

Jasja Renne, daarentegen, zoekt de intimiteit op door enkel haar stem door de zaal te laten klinken. Geïntrigeerd door wat mensen beweegt, verbindt en afstoot, beschrijft zij haar reis naar Peru in geuren en kleuren. Haar manier van vertellen schetst een levendig beeld, waardoor het publiek haar verhaal beleeft zonder fysiek aanwezig te zijn geweest. Ze neemt je mee in haar reisverslag en laat je het eten proeven zonder dat je het daadwerkelijk hebt geproefd.

Ali Zanad, geboren in Irak en op zijn dertiende naar Nederland gekomen, sluit de avond af. In Nederland ontdekte hij zijn passie voor dans. Zijn wens om zijn culturele wortels te vermengen met de dansstijlen die hij hier leerde, inspireerde hem om de documentaire “The Missing Piece” te maken. “In Marokko is men verder in het omarmen van hiphopcultuur en theater,” legt hij uit. “Dit was in Irak niet mogelijk vanwege de oorlog de afgelopen dertig jaar, wat mijn verlangen om hiphop daar te introduceren alleen maar versterkte.” Zijn coach, Iselle, vat zijn missie kernachtig samen. Ali laat zien hoe hij een brug slaat tussen culturen en worstelt met het vinden van een nostalgisch thuis binnen zichzelf.